یادداشتی از خواهر نیره ساری

دعوا نمك زندگي است اما اگر پايه و اساسي داشته باشد. گاهي ما دعوا مي كنيم، چون جنگ اقتدار را دوست داريم و از درون حس ارزشمند بودن پيدا مي كنيم و گاهي قهر مي كنيم تا به قول معروف ناز ما را بكشند، چون حس دوست داشتني بودن را نياز داريم. گاهي دعوا مي كنيم، چون دنبال بهانه خراب كنيم. گاهي دعوا مي كنيم تا جايي كه موظف هستيم تا روابط و داشته هاي فعلي خود را تعمدا به توضيح هستيم، از پاسخگويي فرار كنيم. موارد مطرح شده تنها مثال هايي براي دعواهاي بي پايه و اساس بوده، اما در بسياري از موارد دعواي شكل گرفته برخاسته از داليل منطقي است كه موجب شده است آستانه تحمل طرفين پايين بيايد، يعني خواسته هاي بحق و درستي كه به دلایل مختلف

ايجاد تشنج دعوا نمك زندگي است دعوا و به تعبير درست تر اختالف زن شوهري در چارچوب مشخص، يعني اهميت دادن به شريك عاطفي خود و زندگي كه برای

ساختن آن در حال تالش هستيد. چرا مي گويند دعوا نمك زندگي است چراكه در نبود اختلاف تلاشي براي ساخته شدن وجود ندارد. دعوا نكردن شمابا شريك زندگي تان ممكن است نشان از خستگي برای ادامه زندگي باشد يا اينكه از به اشتراك گذاشت احساسات واقعي خود خسته باشيد. از سويي بي اعتمادی براي بيان خواسته ها و نيازهاي مختلف در زندگی

مشترك و عاطفي بخش ديگري از دلايل شكل گيري دعواست. به هر حال اختلاف اجتناب ناپذير است و همه یزوج ها با يكديگر بحث دارند اما اگر قوانين دعوا را رعايت

كنيم، دعوا نمك زندگي خواهد شد، در غير اين صورت دعواي شكل گرفته جز تخريب روابط حاصلي نخواهی داشت.

قبل از ازدواج

 قوانين دعوا را ياد بگيريددر حالت كلي دعوا كنيد اما كنايه نزنيد توهين نكنيد، خوب بشنويد، در جمع دعوا نكنيد، به گذشته بازنگرديد و فقط روي مشکل تمركز كنيد. در دعواهاي

زناشويي برخي موارد ممنوعه هستند و بايد صددرصد رعايت شود: - كش دادن مسئله، رفتار سرد داشتن، نااميد شدن از رابطه، مرور جمله هاي همسر و دوري كردن ممنوع

است- هيچ كس حق ندارد به خانواده همسرش توهين كند. - سالم و خداحافظي در هر صورت الزام است. - مسائل و مشكلات كهنه بهتر است مطرح نشود.

- حين دعوا فقط راجع به همان موضوع اصلي بحث شود. - در صورت مشاجره جدي ادامه بحث به صورت دقيق و موضوعي به زمان ديگري موكول شود. - خانم ها توجه داشته باشند، شام و ناهار نپختن و آقايان بدانند نخوردن غذا ممنوع است. - حرف يكديگر را قطع نكنيد و فرصت دهيد هر كس گلايه هاي خود را بيان كند. - از الفاظ زشت استفاده نكنيد.

- برتري هاي ديگران را به همسرتان گوشزد نكنيد. - مقايسه نكنيد. - منت گذشته و رفتار خود را در دعوا گوشزد نكنيم. - در دعوا بيشتر از »من« استفاده كنيد تا به كار بردن كلمه »تو«، مثال بگوييد من ناراحتم و نگوييد »تو ناراحتم كردي«. - در جمع و در مقابل ديگران به هيچ عنوان دعوا نكنيد. - در سفر دعوا نكنيد و مشكالت پيش آمده را موكول به بعد از سفر كنيد چراكه هر اختلاف و دعوايي سفر را به كام تان زهر مي كند. - همسر خود را در دعوا روانكاوي نكنيد و از گفتن جمالتي چون »اعصابت از جاي ديگر پر است« يا »تو ديوانه اي و مشكل داري« پرهيز داشته باشيد. - دعوا را زود تمام كنيد و به قول معروف بحث را كش ندهيد. - خواسته و حرف منطقي خود را شفاف مطرح كنيدنگذاريد اصل حرف درگير حاشيه هايي شود كه شما را به نتيجه نمي رساند- خود را جاي طرف مقابل بگذاريد. - هيچ يك از طرفين تهديد به طالق و جدايي نكند. در بحث فرزند و خانواده چند نكته قابل توضيح در اينجا وجود دارد. ابتدا اينكه بعد از دعوا لزومي ندارد جزئيات درگيري را به ديگران به خصوص خانواده خود بازگو كنيد. در كه حضور پدر و مادرتان تمام جزئيات را بيان نكنيد. اوال عزيزترين پدر و مادر يك طرفه قضاوت مي كنند، ثانيا فرد زندگي خود را نزد خانواده خودتان خراب مي كنيد. شما بعد از مدت كوتاهي آشتي مي كنيد و همه چيز را فراموش خواهيد كرد اما جزئيات دعوايي كه براي پدر و مادر خود تعريف كرديد از ذهن آنها پاك نمي شود و با تغيير نگاه به شما و زندگي و همسرتان بايد منتظر دخالت هاي آنها در زندگي خود باشيد. نكته بعد اينكه مراقب آثار دعوا مقابل فرزندان باشيد. در حضور فرزندان دعوا نكنيد كه نابودكننده زندگي مشترك است. يكي از بزرگ ترين اشتباهات والدين اين است كه جلوي چشمان وحشت زده و معصوم فرزندان دعوا مي كنند اما در خلوت دو نفره و دور از چشمان آنها آشتي مي كنند. فراموش نكنيد وقتي كسي را دوست داريد، حتي در زمان دعوا كردن هم در يك تيم هستيد. خراب كردن ديوار اعتماد و همراهي و سازشي كه ثانيه به ثانيه براي آن وقت گذاشته ايد در لحظه اي فرو مي ريزد، بي آنكه متوجه باشيد. شايد بعد از مدتي از اين تخريب ناگهاني پشيمان شويد اما به دليل شدت تخريب ناگهاني و رفتار ناصحيح در دعوا، بازگشت براي شما سخت و در برخي موارد غيرقابل انجام باشد. بر اساس پژوهش هاي انجام شده شادترين و موفق ترين ازدواج ها آنهايي است كه زن پس از دعوا و جروبحث هرچه سريع تر كنترل و آرامش خود را به دست آورد. ذرخواهي بموقع و صحيح در اوج دعوا به كار بردن كلمه خشك و سرد »ببخشيد« را بر زبان آوردن دردي را دوا نمي كند، بلكه بايد سعي كنيد اوضاع آرام شود و بعد از آن عذرخواهي كنيد. پايان واقعي دعواي زن و شوهري »پذيرش« است. پذيرش يعني پذيرفتن اينكه من كامل نيستم. پذيرفتن آدم ها با تمام نقص هاي شان، پذيرفتن شرايط با تمام سختي هايش، پذيرفتن انتظار نداشتن از ديگران، پذيرفتن اينكه گاهي من هم اشتباه مي كنم، اينكه خودم مسئول زندگي خودم هستم و داشتن پذيرش در زندگي، يعني مهر پايان بر تمام دعواها و اختالف ها زده شود. دعوا نمك زندگي است، اما فراموش نكنيد قهر كردن يك نوع خشم و عصبانيت موذيانه است كه مي تواند به روابط آسيب جدي بزند. هر جر و بحث غيرسازنده اي دلخوري ايجاد خواهد كرد كه به مرور باعث فاصله گرفتن مي شود و زندگي را به سمت نارضايتي سوق خواهد داد. تا جاي ممكن از جروبحث و دعواي بي نتيجه و غيرسازنده پرهيز كنيد. كوچه آشتي كنان بن بست نيست. پيدا كردن راه آشتي به عوامل مختلفي بستگي دارد. مطالعات نشان مي دهد به طور كلي »تعامل براي حل مشكل«، »وقت گذراندن با يكديگر« و »سازش«

به ترتيب بهترين و مؤثرترين روش ها براي آشتي بعد از دعوا هستند. در مقابل »دوري كردن« و »ناديده گرفتن طرف مقابل« و »وانمود كردن به اينكه دعوايي اتفاق نيفتاده« غيراصولي ترين و نامؤثرترين رفتارهايي است كه زن و شوهر مي توانند بعد از دعوا با يكديگر داشته باشند دعوا اجتناب ناپذير است اما رعايت قوانين دعوا از اصل دعوا مهم تر است. چگونگي حل اختالف، هنر حفظ رابطه است و در نهايت بايد به نتيجه اي رسيد كه مورد رضايت هر دو طرف باشد.