سردار شهید حسین زمانلو

هنوز روستای چاوشقلی خوی او را به یاد دارد.همه کوچه باغهایی که گذرش افتاده بود او را در خود قالب کرده اند .روز تاسوعای سال 1343 به دنیا آمد ، گویی روزگار میخواهد او را با عاشورا و کربلا پیوند دهد، پاسدار شود،معبر بگشاید ، سینه را به خاکریز ها بساید ، از فریاد ها و از غریو جبهه ها نیرو بگیرد، پیام بسازد ، پاکی را در دشتهای آباد کشور به طنین درآورد و ...

19 سال بیشتر نداشت که جبهه های جنوب را تجربه کرد.گردانهای با صفای عاشورایی را دید و در جمع دلاورمردان ایران اسلامی به دفاع از مرز و بوم پاک ایران ایلامی پرداخت.همه جا میتوان برایش خاطره ای یافت . در 20 سالگی وقتی از جنوب برگشت به کردستان رفت و در سردشت به مقابله با بعثی ها و ضد انقلاب پرداخت.بمباران شیمیایی صدام شهر زیبای سردشت را در هم کوبید و حسین در آن بمباران بوی تند خردل را تا ته سینه زخمی اش فرو خورد.وقتی ایرانش را ، انقلابش را در آن رخداد تنها یافت ، به جمع سپاهیان انقلاب اسلامی پیوست و به عنوان پاسدار در خط های مقدم جبهه و گردان های مخابرات عرصه را بر دشمن تنگ ساخت.او در مورد ورود به سپاه پاسداران ، خود میگوید:من در آزمون استخدام بانک سپه شرکت کرده و قبول شده بودم که یک روز در خواب حضرت امام خمینی (ره) را دیدم که خطاب به من فرمودند: میخواهی مرا تنها بگذاری؟به سپاه برو.

او تا تاریخ 85/1/24 که ضد انقلاب را در شمالغرب استان آذربایجان غربی از حریم کشور میراند مسئولیتهایی از قبیل معاون مخابرات محور عملیاتی قرارگاه مقدم ، فرمانده گردان جنگال مخابرات ظفر ، فرمانده گردان مخابرات قدس و فرمانده مخابرات تیپ ابا عبد الله الحسین ( ع) را بر عهده داشت.اما ردای بلند شهادت و ندای ملکوتی شهدای همرزمش او را بر آن داشت که آن سوی خاک را برگزیند و میهمان عرش شود.