شناسه : 26889
نویسنده : استان آذربایجان غربی
عکس
تفاوت اسناد تجاری

یادداشتی از خواهر بسیجی زهرا عبدالهی

تفاوت چک و سفته و برات

تفاوت اسناد تجاری

از دیدگاه اسناد تجاری عام به تمام اسنادی تلقی می شود که بازرگانان با آن به معامله می پردازند، این اسناد عبارتند از برات،چک،سفته

تفاوت چک و سفته با برات

تعریف برات :

بر طبق ماده 223 قانون تجارت شرایط کلی مورد نیاز برای آنکه برات رسمیت پیدا کند آمده است و در آن اشاره شده است که مواردی همچون امضا یا مهر، میزان مبلغ برات، گیرنده برات، تاریخ برات و دیگر موارد آمده است اما در این قانون تعریفی برای برات بیان نشده است.

 

برات به سند تجاری گفته می شود که فرد صادر کننده به شخصی دیگر دستور پرداخت مبلغی مشخص در زمان تعیین شده یا عندالمطالبه به فرد سوم می دهد، همچنین مبلغ تعیین شده می تواند به صورت حواله کرد نیز باشد. در دنیای امروز و با پیشرفت تکنولوژی، دیگر افرادی که به تجارت می پردازند از برات بسیار کمتر استفاده می کنند و با سیستم بانکی اقدام به پرداخت وجه مورد نظر خود می نمایند. اما در گذشته به دلیل نبود امنیت در جا به جایی مبالغ زیاد استفاده از برات بسیار بیشتر بود. در تجارت امروز از برات بیشتر به عنوان کسب اعتبار استفاده می شود.

تعریف سفته :

طبق ماده 307 قانون تجارت  سفته ، سندی تجاری می باشد که به موجب آن شخص صادرکننده متعهد می شود تا مبلغ مشخصی را در زمان معین و یا به صورت عندالمطالبه در وجه گیرنده سفته یا به حواله کرد فرد، پرداخت نماید.

 برای آن که سفته از منظر قانون تجارت رسمیت پیدا کند، لازم است تا مواردی همچون تاریخ صدور، تاریخ پرداخت، مهر یا امضاء صادر کننده ، میزان مبلغ و گیرنده وجه به صورت مشخص نوشته شوند.

 می توان گفت سفته نیز از لحاظ ماهوی و ساختاری تشابه بسیاری با برات دارد. متاسفانه امروزه استفاده از سفته با عناوین مختلف در کشور ما رواج دارد و بسیاری از افرادی که به استفاده از سفته می پردازند علم کافی در رابطه با مشکلات و معضلاتی که پیش روی آن ها در استفاده از سفته می باشد، ندارند. بهتر است بدانید سفته یک سند تجاری الزام آور است و برای صادرکننده آن الزامات حقوقی بسیاری طبق گفته استناد به ماده 310 قانون تجارت؛ ” چک نوشته ای می باشد که به سبب آن صادر کننده وجهی را که نزد محال علیه دارد کلا یا بعضا مسترد یا به دیگری واگذار می نماید “.

 

طبق گفته در این ماده قانونی منظور از محال علیه چک می تواند هر شخص حقیقی و یا حقوقی باشد اما در این جا بایستی کمی تامل کرد زیرا بر طبق ماده 2 قانون صدور چک آمده است که چک سندی می باشد که بر عهده بانک صادر شده بوده و محال علیه آن بانک باشد.

همچنین در ماده 131 قانون تجارت در خصوص چک آمده است که، در چک بایستی محل و تاریخ صدور نوشته شود و توسط صادرکننده چک مورد تایید و امضاء قرار گیرد. چک ممکن است در وجه فرد خاصی یا در وجه حامل صادر گردد و پرداخت مبلغ چک نباید وعده داشته باش

چک بر خلاف سفته و برات ، در حکم اسناد لازم الاجرا تلقی می شود.سفته و برات صرفا دارای ضمانت اجرای حقوقی هستند اما چک دارای  ضمانت اجرای کیفری نیز می باشد.مبلغ در نظر گرفته شده برای تمبر چک ثابت است اما مبلغ تمبر سفته و برات ثابت نمی باشد.به دلیل آنکه محال علیه چک ، بانک محسوب می شود، چک جزو اسناد بانکی می باشد اما برات و سفته جزو اسناد بانکی در نظر گرفته نمی شوند.

 

خصوصیات مشترک میان برات ، چک و سفته:

 برات ، سفته و چک وسیله پرداخت می باشند و صرف دادن آنها به فرد طلبکار، پرداخت بدهی به شمار نمیرود تا زمانی که در زمان تعیین شده برای پرداخت مبلغ بدهی پرداخت شود.چک و برات و سفته جزو اسناد تجاری مدت دار تلقی می شوند و استفاده از آن ها صرفا به جهت کسب اعتبار می باشد. هر سه این اسناد معرف طلبکار محسوب می شوند. این اسناد دارای عمری عموما کوتاه هستند.هر سه سند چک ، سفته و برات معرف میزان وجه نقدی پول می باشند و میزان ارزش هر یک از این اسناد به مبلغی می باشد که بر روی آن نوشته شده است.

 

0 دیدگاه

افزودن دیدگاه جدید

CAPTCHA
اگر شما یک بازدید کننده انسانی هستید و یک ربات نیستید به چالش و آزمون زیر پاسخ دهید.