یادداشتی از برادر بسیجی عباس شیرمحمدی

شرافت در وکالت 
1.    وکیل از ماده وکل به معنی اعتماد و تکیه کردن به دیگری که مورد اعتماد و تکیه گاه انسان در حل مسائل و مشکلات عموما و در مسائل حقوقی و قضائی با ساز و کار های قانونی خصوصا می باشد.
2.    وکالت در قانون عقدی است که به موجب آن یکی از طرفین طرف دیگر را برای انجام امری نایب خود می نماید و تحقق آن منوط به قبول وکیل است به طور مطلق یا مقید؛ بطوری که خود موکل بتواند آن را به جا آورد و وکیل نیز در انجام آن اهلیت داشته باشد.
3.    مضمون سوگند وکیل قبل ملبس شدن به ردای وکالت در پیشگاه خداوند قادر متعال سوگند یاد میکند و شرافتش را وثیقه قرار داده و ملتزم میشود به حق و لوازم آن به دور از اغراض و امیال دنیوی و شخصی.
4.    وکیل توانمند یعنی قدرت استدلال، قابلیت استنتاج، طبع نقاد، تحمل حریف، استحکام دلایل و مدارک، انسجام مطالب، بهره گیری از تجارب، فن بیان، صداقت در گفتار و عمل، رعایت ادب و متانت، عدالت محوری و حق طلبی، مهارت تعامل، تجانس، تعهد پذیری، صحه سنجی ادعای موکل، زبان و نوشتار و گفتار، مدیریت اقنایی، مهارت استماع دقیق و موثر، مهارت در مذاکره و اشرافیت به قوانین.
5.    اشرافیت به قانون یعنی مهارت تخصصی در ارتباط با حقوق خصوصی، عمومی، ثبت اسناد و املاک، قرارداد های تجاری، مالکیت فکری و اقتصادی، خانواده و ... آیین دادرسی حقوقی، قضائی و آرا وحدت رویه.
6.    حمایت یعنی ارائه مصلحت، عرضه اطلاعات، جلوگیری از انحراف، نشان دادن فعالیت در بستر دفاع منطقی، نقد مشفقانه، و هجوم عقلانیست.